-
1 uszczerb|ek
m zw. sg (G uszczerbku) książk. damage U, loss- głęboki/poważny uszczerbek severe/serious damage- uszczerbek na zdrowiu damage to one’s/sb’s health, an injury- z uszczerbkiem/bez uszczerbku dla czegoś with/without damage to sth- jego prestiż narażono na uszczerbek his prestige was threatened- doznać uszczerbku to sustain a loss; (na zdrowiu) to sustain an injury- ponieść uszczerbek to incur a. suffer a lossThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uszczerb|ek
См. также в других словарях:
uszczerbek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. uszczerbekbku, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} ubytek czegoś z jakiejś całości, poniesiona strata, szkoda, nadszarpnięcie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uszczerbek na zdrowiu. Jego reputacja nie doznała uszczerbku, mimo… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uszczerbek — m III, D. uszczerbekbku, N. uszczerbekbkiem; blm «szkoda, strata, ubytek» Dotkliwy, poważny uszczerbek w czymś. Doznać uszczerbku. Ponieść uszczerbek. Coś przynosi, stanowi uszczerbek w czymś, jest uszczerbkiem dla czegoś, dla kogoś. Bez… … Słownik języka polskiego
stracić — dk VIa, stracićcę, stracićcisz, strać, stracićcił, stracićcony 1. «przestać coś mieć, zostać bez kogoś lub bez czegoś; zostać pozbawionym kogoś lub czegoś» Stracić rodzinę. Stracić posadę. Drzewa straciły liście jesienią. Stracić czyjąś przyjaźń … Słownik języka polskiego
guz — m IV, D. a, Ms. guzzie; lm M. y 1. «obrzmienie, zgrubienie najczęściej kuliste, występujące na ciele ludzi lub innych organizmów żywych» a) «zgrubienie pochodzenia naturalnego» Guzy czołowe, potyliczne. b) «obrzmienie wywołane uderzeniem, krwiak» … Słownik języka polskiego
ucierpieć — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}cierpieć II {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}ucierpieć II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIb, ucierpiećpię, ucierpiećpi, ucierpiećpiał, ucierpiećpieli {{/stl 8}}{{stl 7}} doznać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przypłacić — dk VIa, przypłacićcę, przypłacićcisz, przypłacićpłać, przypłacićcił, przypłacićcony przypłacać ndk I, przypłacićam, przypłacićasz, przypłacićają, przypłacićaj, przypłacićał, przypłacićany «ponieść konsekwencje czegoś, jakiegoś postępku, jakiegoś… … Słownik języka polskiego
szkoda — ż IV, CMs. szkodzie; lm D. szkód 1. «strata materialna lub moralna; uszczerbek» Niepowetowana, wielka szkoda. Szkoda materialna, moralna. Szkoda na zdrowiu, na opinii. Szkody w ludziach, w sprzęcie. Doznać szkody. Narazić kogoś na szkodę. Ponieść … Słownik języka polskiego
